சிறு வயதில் இருந்தே நானும் எனது சகோதரனும் யதி எதிர் துருவங்கள் .உலகிலே அவனை போல நல்லவன் யாரும் இல்லை எனவும் எனை போல தியவன் யாரும் இல்லை என்பது என் குடும்பத்தின் அபரிவிதமான கண்டுபிடிப்பு , அதில் எனக்கும் ஐயம் இல்லை , இருந்தாலும் எனது சகோதரன் எனக்கு செய்ய வேண்டியதை முறையாக செய்தான். இருந்தாலும் அவனிடம் உள்ள மேதாவி விசயங்கள் எனிடம்இல்லை இது உண்மை கசக்கும் இருந்தாலும் உண்மைதான். சில நேரங்களில் அவன் நண்பர்கள் எனிடம் கதைப்பது உண்டு . அது அவனுக்கு கொஞ்சம் இஷ்டம் இல்லாத ஒன்று . எங்கே தனது நண்பர்கள் தவறாக நினைபர்களோ என்கின்ற ஐயம் உண்டு அவனுக்கு, சமிபத்தில் அவனுக்கு திருமணமானது , அவனை காண போயிருந்தேன் , தனது மனைவி இல் இருந்து கடை கோடி நண்பன் வரை எனை அறிமுக படுத்தி வைத்த விதம் அவன் இனும் நடைமுறை உளவியல் கற்கவில்லை என்று அருமையாக புரிந்தது " இவன் எனது தம்பி , நன்றாக அழ பான் ,பேச மட்டும் தான் அவனுக்கு வரும் மற்றபடி ஒன்றும் இல்லை என்று மிக அழகுடன் சொல்வான் . நானும் சிரிப்பேன் அவமானத்தில் ? அவனுக்கு தம்பியாய் இருக்க நான் வேண்டி பிறந்ததால் எனவோ! அதி புத்திசாலிகள் நடுவே முட்டாள் அஹாக பிறந்தது என் குற்றமா ? இந்த முட்டாளுக்கு புரிந்தது கவிதையும், கதையும் , காதலும், உணர்வும், உணவும் தான் . பரவா இல்லை முட்டாள் களின் தலைவனாக இருக்க இது போதும்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக