பாலைத் திணை

எனது இசை தொகுப்பின் முதல் திணை பாலைத் தினை அன்புடன் அய்யன் @ அஜய்

எனது முதல் இசை பதிவு

விரைவில் எனது முதல் இசை பதிவு வெளிவர இருக்கிறது . பதிவின் பெயர் "திணை ' சங்க காலதில் உள்ள ஐந்து திணைகளையும் நவின இசை சேர்த்து பதிவு செயும் முயற்சிகள் நடைபெறுகிறது , விரைவில் எதிர் பாருங்கள் புதிய இசையை
வாழ்த்துக்களை எதிர் நோக்கும்
அய்யன் @ அஜய்

சயனைட் திரைப்பட vimarsanam

திரையில் சிவராசன், சுபாவின் இறுதிநாட்கள்
இந்திய முன்னாள் பிரதமர் ராஜீவ் காந்தியின் கொலையாளிகளாக கருதப்படுவோரின் இறுதி நாட்கள் குறித்து திரைப்படம்

முன்னாள் இந்திய பிரதமர் ராஜீவ் காந்தியின் கொலையாளிகளாக கருதப்படும் சிவராசன், சுபா மற்றும் அவர்களது சகாக்களின் இறுதி நாட்களை சித்தரிக்கும் சயனைட் எனும் புதிய தமிழ்த் திரைப்படம் வெளியாக இருக்கிறது.
பாடல்கள், மரத்தைச் சுற்றும் காதலர்கள், ஒரேயடியில் பலரை அடித்து வீழ்த்தும் கதாநாயகன், பாலுணர்வைத் தூண்டும் காட்சிகள் இவையெல்லாம் இல்லாமலேயே ஒரு திரைப்படத்தை துணிச்சலாக தயாரித்து வெளியிடுகிறார் கர்நாடக மாநிலத்தைச் சேர்ந்த இயக்குநர் ரமேஷ். முதலில் கன்னடத்தில் தயாரிக்கப்பட்டது சயனைட்.
ராஜீவ் கொலை செய்யப்பட்டபோது சென்னை திரைப்படக்கல்லூரியில் படித்துக் கொண்டிருந்த ரமேஷ் அப்போது நடந்த பல்வேறு பரபரப்புக் காட்சிகளை நேரில் பார்த்திருககிறார். பெங்களூரில் சிவராசன் குழுவினரின் இறுதி அத்தியாயம் எழுதப்பட்டது அவரது ஆவலை மேலும் தூண்டியிருக்கிறது. அதுமட்டுமல்ல, கொலையாளிகளுககு புகலிடம் கொடுத்ததாகக் குற்றஞ்சாட்டப்பட்டு பின்னர் விடுதலையான ரங்கநாத் தனக்கு நன்கு அறிமுகமானவர் என்கிறார் ரமேஷ்.
ராஜீவ் கொலையுண்ட சில மாதங்களிலேயே தமிழ்த் திரைப்பட இயக்குநர் செல்வமணி, அக்கொலையினை மையமாக வைத்து தயாரித்த குற்றப்பத்திரிகை என்ற படம் இன்னமும் காங்கிரஸ்காரர்கள், சென்சார், நீதிமன்றங்கள் என்று உதைபந்தாக உருண்டுகொண்டிருக்கிறது, வெளியானபாடில்லை.
இந்நிலையிலேயே கன்னடத்தில் மிக கவனமாக தயாரித்து, அனைவரும் பார்க்க அனுமதிக்கும் யூ சான்றிதழ் பெற்று திரையிட்டு கர்நாடக மாநிலத்தில் பரவலான வரவேற்பை பெற்றிருப்பதன் பின்னணியிலேயே இத்திரைப்படம் மொழி மாற்றம் செய்யப்படுகிறது. முன்னர் மத்திய சிறப்பு புலனாய்வுப் பிரிவின் தலைவராக இருந்த கார்த்திகேயனின் பாத்திரத்தை ஏற்று நடித்திருப்பவர் தமிழின் குறிப்பிடத்தகுந்த நடிகர்களில் ஒருவரான நாசர்.
சயனைட் எவரையும் ஏற்றவோ, தூற்றவோ இல்லை, இது ஒரு ஆவணப்படம் என்கிறார் நாசர்.
மிக சர்ச்சைகுரிய ஒரு விவகாரத்தை மிகக் கவனத்துடன் கையாண்டு கத்திமேல் நடக்கும் சாகசத்தை இயககுநர் ரமேஷ் சரியாகவே செய்திருப்பதாகத்தான் பலரும் கருதுகின்றனர்.

இட்ஸ் எ ஒன்டர்புல் லைப் விமர்சனம்

இட்ஸ் எ ஒன்டர்புல் லைப் (It's a Wonderful Life) 1946-ல் வெளியான ஆங்கிலம் திரைப்படம், உலகின் சிறந்த 10 படங்களில் ஒன்றாகும். பிலிப்வாரன் டோர்ன் (இன்னமும் எழுதப்படவில்லை)" பிலிப்வாரன் டோர்ன் என்ற எழுத்தாளரின் சிறுகதையை பிராங் காப்ரா (இன்னமும் எழுதப்படவில்லை)" பிராங் காப்ரா இயக்கி தயாரித்தார்.
இத்திரைப்படத்தில் ஒரு காட்சி" பெரிதாக்கு இத்திரைப்படத்தில் ஒரு காட்சி
ஜார்ஜ் பெய்லி என்ற தொழிலதிபர் வேடத்தில் ஜேம்ஸ் ஸ்டூவர்ட் (இன்னமும் எழுதப்படவில்லை)" ஜேம்ஸ் ஸ்டூவர்ட் நடித்திருந்தார். கடன் சுமை தாங்க முடியாமல் தற்கொலை செய்ய தொழிலதிபர் ஜார்ஜ் முடிவு செய்து, ஆற்றுப் பாலம் ஒன்றின் மேல் ஏறி நிற்கிறான். இதை வானுலகில் உள்ள தேவதைகளில் இரண்டு வேடிக்கை பார்க்கின்றன. மனிதர்கள் ஏன் இப்படி வாழ்க்கையைப் புரிந்துகொள்ளாமல் சாக முடிவு எடுக்கிறார்கள் என்று அனுதாபம் கொண்டு ஒடு தேவதை ஜார்ஜைக் காப்பாற்றுகிறது. ஜார்ஜ், நான் உயிர்வாழ்வதில் அர்த்தமே இல்லை. தன்னால் யாருக்கும் பயன் இல்லை. எல்லோருக்கும் தான் தேவையற்றவன் என்று புலம்புகிறான். இல்லை... உன் வாழ்க்கைக்கு அர்த்தம் இருக்கிறது என்ற தேவதை, நீ பிறக்காமல் இருந்தால், உன் வீடு, மனைவி என்னவாகி இருப்பார்கள் என்பதை நீ இப்போது பார்ப்பாய் என்று தேவதை ஒரு வரம் தருகிறது.தன் வாழ்நாளில் ஒவ்வொரு செயலும் யாரோ ஒருவருக்குப் பயன்பட்டிருக்கிறது என்று உணர்ந்து, பின் குடும்பத்துடன் சேர்கிறான்

மதுரை தமுக்கம் திடலின் வாயிலில் உள்ள "தமிழன்னை" சிற்பம்

தமிழர் வரலாறு

தமிழர் தோற்றம் பற்றி மூன்று கருதுகோள்கள் உள்ளன. பழந்தமிழர் தென் இந்தியாவின் பழங்குடிகள் என்பது ஒரு கருதுகோள். இரண்டாவது, சற்று வேறுபட்டு ஆதியில் ஆபிரிக்காவில் இருந்து அரேபிய கடல் ஊடாக தென்னிந்தியா வந்தோரின் வழித்தோன்றல்களே தமிழர் என்கிறது [2]. தமிழர் நடு ஆசியா, வட இந்தியா நிலப்பரப்புகளில் இருந்து காலப்போக்கில் தென் இந்தியா வந்தனர் என்பது மற்றைய கருதுகோள். எப்படி இருப்பினும் தமிழினம் தொன்மை வாய்ந்த மக்கள் இனங்களில் ஒன்று.
தமிழ்நாட்டின் பல்வேறு இடங்களில், குறிப்பாக ஆதிச்ச நல்லூரில், அகழ்ந்தெடுக்கப்பட்ட கிமு 1000-ஆம் ஆண்டு காலத்து புதையுண்ட மண்பாண்டங்கள் தற்காலத் தமிழ்நாட்டில் தமிழர்கள் வாழ்ந்ததற்கு சான்றாக விளங்குகின்றன. அப்புதை பொருட்களில் உள்ள குறிப்புகளும் பண்டைய தமிழ் இலக்கியங்களில் உள்ள குறிப்புகளும் ஒத்துப் போவதால், அக்கால கட்டத்தில் தென்னிந்தியாவில் தமிழர்கள் வாழ்ந்ததை இது உறுதி செய்கிறது. இவ்விடங்களில் சமீபத்தில் மேற்கொள்ளப் பட்ட அகழ்வுகளில் கிடைத்த பழைய தமிழ் எழுத்துக்கள் குறைந்தது கிமு 500 ஆண்டைச் சேர்ந்தவையாகும் [3].

தமிழர் அடையாளம்

தமிழர் அடையாளம் மொழியை அடிப்படையாகக் கொண்டது. தமிழைத் தாய் மொழியாகக் கொண்ட அனைவரும் தமிழர் என்பதுவே தமிழர் அடையாளத்தின் அடிப்படை வரையறை. தமிழ் மொழியை அறிந்திரா விட்டாலும் தமிழர் பண்பாடு, பின்புலத்தில் இருந்து வந்து தம்மைத் தமிழர் என்று அடையாளப்படுத்துவோரும் தமிழர் ஆவர். தமிழர் தாயக நிலப்பரப்புகளான தமிழ்நாடு, தமிளிஇலம் ஆகியவற்றில் வசித்து, தமிழ் மொழி பேசி தம்மைத் தமிழர் என்று அடையாளப்படுத்தினால் அவர்களும் தமிழர் ஆவர்.
வேறு பல இனக் குழு (இன்னமும் எழுதப்படவில்லை)" இனக் குழுக்களைப் போலன்றித் தமிழர் ஒருபோதும் ஒரே அரசியல் அலகின் கீழ் வாழ்ந்தது இல்லை. தமிழகம் எப்பொழுதுமே ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட பேரரசுகள் (இன்னமும் எழுதப்படவில்லை)" பேரரசுகள், ஆளுகைகளின் கீழேயே இருந்து வந்துள்ளது. இருந்த போதிலும், தமிழ் அடையாளம் எப்பொழுதும் வலுவாகவே இருந்து வருகிறது. தமிழர்கள் இன அடிப்படையிலும், மொழி, பண்பாடு பண்பாட்டு அடிப்படையிலும் ஏனைய தென்னாசியா தென்னாசியத் திராவிடர் திராவிட இன மக்களுடன் தொடர்பு உடையவர்கள்

உலக தமிழ் மக்களின் மொத்த மக்கள்தொகை: 77 மில்லியன்

இந்தியா: 61.5 மில்லியன் (6.32%)
இலங்கை: 2.7 மில்லியன் (18%)மலேசியா: 1.06 மில்லியன்தென்னாபிரிக்கா: 250 000கனடா: 250 000ஐக்கிய இராச்சியம்: 250 000 [4]ஐக்கிய அமெரிக்கா: 100 000பிரான்சு: 100 000ரீயூனியன்: 120,000சிங்கப்பூர்: 90,000மொரிசியசு: 31,000
ayyan

பிரபாகரன் தத்துவம்

உன்னை துன்பபடுதுபவர்களுக்கு அதை திருப்பி கொடு

விஜய் திருமண வரவேற்பு நிகழ்ச்சி

பஜகோவிந்தம் இறப்பு பற்றி பார்ட்2

தின யாமின்யௌ சாயம் ப்ராத:சிஷிர வஸந்தௌ புனர் ஆயாத:கால: க்ரீடதி கச்சதி ஆயு:தத் அபி ந முஞ்சதி ஆசா வாயு:தின யாமின்யௌ - பகலும் இரவும்சாயம் ப்ராத: - மாலையும் காலையும்சிஷிர வஸந்தௌ - வாடையும் கோடையும்புனர் ஆயாத: - மீண்டும் மீண்டும் வருகின்றன.கால: க்ரீடதி - காலமோ தன் விளையாட்டினை விளையாடிக் கொண்டிருக்கிறது.கச்சதி ஆயு: - வாழ்நாளோ போய்க் கொண்டிருக்கிறது.தத் அபி ந முஞ்சதி ஆசா வாயு: - ஆனாலும் என்ன ஆசையெனும் புயல் மட்டும் நின்றபாடில்லை.

பஜகோவிந்தம் இறப்பு பற்றி

புனரபி ஜனனம் புனரபி மரணம்புனரபி ஜனனி ஜடரே சயனம்இஹ சம்சாரே பஹு துஸ்தாரேக்ருபயா பாரே பாஹி முராரேபுனரபி ஜனனம் - மீண்டும் ஒரு முறை பிறப்புபுனரபி மரணம் - மீண்டும் ஒரு முறை இறப்புபுனரபி ஜனனி ஜடரே சயனம் - மீண்டும் ஒரு முறை தாயின் கருப்பையில் தூக்கம்இஹ சம்சாரே பஹு துஸ்தாரே - இந்த பிறப்பு-இறப்பு என்னும் சுழல் கடப்பதற்கு மிகக் கடினமானதொன்றாக இருக்கிறதுக்ருபயா பாரே பாஹி முராரே - அருள் கூர்ந்து என்னைக் காப்பாய் பெருமாளே. இவ்வாறு பஜகோவிந்தம் என்ற நுலில் இறப்பு பற்றி சொலப்படுகிறது

இறப்பு என்றால் என்ன?

எனது வாழ் நாளில் பல மாநில மனிதர்களிடம் பழகிய துண்டு . கடைகோடி இந்தியனிடம் இருக்கிறது இறப்பு பற்றிய கவலைகள் .

அதை பற்றி விரிவாக அடுத்த சந்திப்பில் உரையாடுவோம்

நானும் எனது சகோதரனும்

சிறு வயதில் இருந்தே நானும் எனது சகோதரனும் யதி எதிர் துருவங்கள் .உலகிலே அவனை போல நல்லவன் யாரும் இல்லை எனவும் எனை போல தியவன் யாரும் இல்லை என்பது என் குடும்பத்தின் அபரிவிதமான கண்டுபிடிப்பு , அதில் எனக்கும் ஐயம் இல்லை , இருந்தாலும் எனது சகோதரன் எனக்கு செய்ய வேண்டியதை முறையாக செய்தான். இருந்தாலும் அவனிடம் உள்ள மேதாவி விசயங்கள் எனிடம்இல்லை இது உண்மை கசக்கும் இருந்தாலும் உண்மைதான். சில நேரங்களில் அவன் நண்பர்கள் எனிடம் கதைப்பது உண்டு . அது அவனுக்கு கொஞ்சம் இஷ்டம் இல்லாத ஒன்று . எங்கே தனது நண்பர்கள் தவறாக நினைபர்களோ என்கின்ற ஐயம் உண்டு அவனுக்கு, சமிபத்தில் அவனுக்கு திருமணமானது , அவனை காண போயிருந்தேன் , தனது மனைவி இல் இருந்து கடை கோடி நண்பன் வரை எனை அறிமுக படுத்தி வைத்த விதம் அவன் இனும் நடைமுறை உளவியல் கற்கவில்லை என்று அருமையாக புரிந்தது " இவன் எனது தம்பி , நன்றாக அழ பான் ,பேச மட்டும் தான் அவனுக்கு வரும் மற்றபடி ஒன்றும் இல்லை என்று மிக அழகுடன் சொல்வான் . நானும் சிரிப்பேன் அவமானத்தில் ? அவனுக்கு தம்பியாய் இருக்க நான் வேண்டி பிறந்ததால் எனவோ! அதி புத்திசாலிகள் நடுவே முட்டாள் அஹாக பிறந்தது என் குற்றமா ? இந்த முட்டாளுக்கு புரிந்தது கவிதையும், கதையும் , காதலும், உணர்வும், உணவும் தான் . பரவா இல்லை முட்டாள் களின் தலைவனாக இருக்க இது போதும்

ஹிந்தி உம் தமிழும்

எனது பூர்விகம் கேரளம், அனல் பிறந்தது வளர்த்தது அனைத்தும் தமிழ் நாட்டில்
சிறு வயதில் இருந்து தமிழ் மேல் அழியா காதல் எனக்குள் உண்டு .
ஆனால் எனது அனுபவதில் சொல்கிறான் . தமிழ் அழிந்தது தமிழனால் தான்.பிறக்க ஒரு நாடு பிழைக்க ஒரு நாடு என கதியற்று இருக்கும் தமிழனை
தமிழின் பெயரால் கிணற்று தவளை ஆக்கிய பெருமை தமிழ் அரசியல் வாதிகளுக்கு உண்டு . நாட்டின் முதன்மை மொழியாம் ஹிந்தி ஐ படிக்க விடாமல் அயல் நாட்டு மொழியாம் இங்கிலீஷ் ஐ கற்க விட்ட அதி புத்திசாலிகள் தமிழ் அரசியல் வாதிகள் என்பதில் எனக்கு ஐயம் இல்லை தங்களுக்கு ?

தேவ மலர் நாவல் விமர்சனம்

***செல்மா லாகெர்லெவின் தேவமலர் ஒரு குறுநாவல். அதை எனது பதினெட்டாவது வயதில் முதன்முறையாக வாசித்தேன். பின்மதிய நேரமது. வாசிக்கத் துவங்கும் போது வெளியில் இருந்த வேம்பின் காற்று வீசிக் கொண்டிருப்பதை லேசாக உணரமுடிந்தது. நான்கு பக்கங்களை கடந்து போவதற்குள் கதை ஒரு சுழலைப் போல என்னைத் தனக்குள் இழுத்துக் கொண்டு போகத் துவங்கியது. நாவலில் வரும் சம்பவங்களின் பின்னால் ஒரு நிழலைப் போல மெளனமாக சென்று கொண்டிருந்தேன். வெளியிலிருந்த காட்சிகள் யாவும் மறைந்து போய்விட்டன அமர்ந்திருந்த அறையும், ஜன்னலும் கூட கண்ணில் தெரியவில்லை. வேம்பின் இலையசைவு கூட கவனத்தில் இல்லை. ஏதோவொரு முன்அறியாதொரு கானகத்திற்குள் பிரவேசித்துவிட்டது போல உணரமுடிந்தது. கீயிங்கே என்ற காட்டிற்குள் தலைமறைவாக வாழ்ந்துவரும் திருடனையும் அவனது மனைவி குழந்தைகளையும் பற்றியது தேவமலர். திருடன் மிக மூர்க்கமானவன். அவனது வேலை காட்டிற்குள் வருபவர்களை அடித்து பணம் பறிப்பது. சமீப காலமாக காட்டிற்குள் அதிகம் பயணிகள் வராமல் போனதால் அவன் செய்வதறியாமல் தனது மனைவி குழந்தைகளை பிச்சை எடுப்பதற்காக அருகாமை நகரத்திற்கு அனுப்பி வைக்கிறான்.அவனது மனைவிக்கு பிச்சை எடுப்பதில் விருப்பமில்லை. அவள் நகரில் உள்ளவர்களை மிகவும் அலட்சியமாக பார்த்தபடி நடக்கிறாள். அவளோடு ஐந்து குழந்தைகளும் யாசகம் கேட்டு வருகிறார்கள். அவர்கள் ஊவிட் என்ற மாளிகையை கடந்து போகிறார்கள். அந்த மாளிகை துறவிகளுக்கான மடாலயம். அதன் கதவுகள் மூடப்பட்டிருந்தன. கதவைத் தட்டியதும் திறந்த வாயிற்காப்போன் அவர்களுக்குத் தேவையான ரொட்டிகளை தந்துவிட்டு கதவை முடிக் கொள்கிறான். அப்போது அவளது சிறிய மகள் அம்மாவின் பாவாடையைப் பிடித்து இழுத்து கோட்டைச் சுவரில் இன்னொரு சிறிய வாசல் இருப்பதை காட்டுகிறாள்.திருடனின் மனைவி அக்கதவைத் திறந்து கொண்டு உள்ளே செல்கிறாள். அங்கேயொரு அழகான பூந்தோட்டமிருக்கிறது. அந்த தோட்டத்தில் உள்ள விதவிதமான பூக்களை கண்டதும் ஆசையோடு அருகில் செல்கிறாள். ஆனால் களையெடுத்துக் கொண்டிருந்தவன் அவளைத் தடுத்து நிறுத்தி துரத்துகிறான். அவள் மறுத்து அவனோடு சண்டையிடுகிறாள். அப்போது மடாலயத்தின் தலைமை துறவியான ஹான்ஸ் அங்கே வருகிறார். அவர் திருடனின் மனைவி தான் உருவாக்கிய பூந்தோட்டத்தைப் பார்க்கட்டும் என்று அனுமதிக்கிறார். அவள் பிரமிப்போடு தோட்டத்திலிருந்த ஒவ்வொரு செடியாக பார்க்கிறாள்.முடிவில் ஹான்ஸ் அது போல ஒரு அழகான தோட்டத்தை அதன் முன்பாக அவள் கண்டிருக்கிறாளா என்று கேட்கிறார். அவள் வியப்போடு இல்லை என்கிறாள். ஆனால் நிமிஷத்திற்குள் மனம் மாறி அதைவிடவும் அழகானதொரு தோட்டத்தை தான் கண்டிருப்பதாகச் சொல்கிறாள். அப்படியெதுவும் இருக்கமுடியாது என்று ஹான்ஸ் கோபக்குரலில் சொல்லவே. அவள், கீயிங்கே வனத்தில் கிறிஸ்துமஸிற்கு முந்திய இரவில் காடு பூக்கும் அதை அவர் கண்டிருக்கிறாரா என்று கேட்கிறாள். அவர் இல்லையென்றதும் அதை காணவேண்டுமானால் திருடனின் குற்றங்களை மன்னித்து அவன் நகரில் வருவதற்கு அனுமதிக்க வேண்டும் என்பதோடு அவர் மட்டும் தனியே வனத்திற்குள் வரவேண்டும் என்கிறாள். அவரும் சம்மதிக்கிறார்திருடனின் மனைவி தான் சொன்னது போலவே கிறிஸ்துமஸிற்கு முந்திய இரவில் அவரை அழைத்துவருதற்கு தனது மகனை அனுப்பி வைக்கிறாள்.ஹான்ஸ் தனியே புறப்பட்டு வருகிறார். வழியெல்லாம் மக்கள் கிறிஸ்துமஸ் கொண்டாட்டத்திற்காக விருந்தும் களிப்புமாகயிருப்பதைக் காண்கிறார். தான் ஒரு திருடனின்வீட்டில் கிறிஸ்துமஸ் கொண்டாட வேண்டியிருக்கிறதே என்ற மனக்கவலை அவருக்குள் இருந்தது.கீயிங்கே வனத்திற்குள் அவர் வந்த போது அது இருண்டிருந்தது. அவர் பாறைபுடவொன்றில் குடியிருந்த திருடனின் வீட்டிற்கு வந்து சேர்ந்தார். அவர்கள் குடும்பம் வறுமையாலும் பனியாலும் பீடிக்கபட்டிருந்தது. பண்டிகையை கொண்டாடுவதற்கு கூட அவர்களிடம் பொருளில்லை .திருடனின் மனைவி நள்ளிரவில் காட்டில் சந்தோஷம் துவங்கும் வரை அவரை படுத்துக் கொள்ளும்படியாகச் சொன்னாள். அவர் படுத்துக் கொண்டார். ஆனால் உறக்கம் கொள்ளவில்லை.திருடனின் மனைவியோடு பேச்சுக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார்.நள்ளிரவுக்கு பின்பு திருடனின் மனைவி திடீரென எதையோ கேட்டு சந்தோஷமானவள் போல, காட்டில் ஒலிக்கும் மணிச்சப்தம் உங்களுக்கு கேட்கிறதா என்று கேட்டாள். அவர் கேட்கவில்லையே என்றபடி படுக்கையிலிருந்து எழுந்து வெளியே வந்து பார்த்தார். அவள் மிக சந்தோஷமாக காடு விழித்துக்கொள்ள துவங்கிவிட்டது என்றாள். அவர் கானகத்தின் உள்ளே சில அடிகள் நடந்து சென்றார். அப்போதுவரையிருந்த இருள் விலகத்துவங்கி வானிலிருந்து ஒளி தரையிறங்கி யாவையும் ஒளிரச் செய்தது. அவர் பார்த்துக் கொண்டிருந்த போதே அங்கிருந்த தரையாவும் பசுமையாகியது. விதவிதமான பறவைகளின் கீச்சிடலும் ஆற்றின் சலசலப்பும் பெருகியது. எண்ணிக்கையற்ற நிறங்களில் பூக்கள் அரும்பத் துவங்கின. நறுமணமும் ஒளியும் காடெங்கும் நிரம்பியது. அவரால் நம்பமுடியவில்லை. வியப்போடு பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்காட்டிற்குள் எங்கிருந்தோ மாடுகளை ஒட்டிக்கொண்டு இடையர்கள் பாடல்களை பாடியபடி வந்தார்கள். அவர் பார்த்துக் கொண்டிருந்த இடத்தில் வர்ணஜாலம் போல பூக்கள் நிறம் மாறிக் கொண்டிருந்தன. ஒரு மரத்திலிருந்து உதிர்ந்த மஞ்சள் பூ ஒன்றை கையில் எடுத்துப் பார்த்தார். அவர் கையில் பார்த்துக் கொண்டிருந்த போதே அது காயாகி பின்பு கனிந்து பழமாகவும் மாறியது. காடெங்கிலும் கோடிக்கணக்கான பச்சை நிற வண்ணத்துபூச்சிகள் பறந்து கொண்டிருந்தன. விந்தையை காணமுடியாமல் அவர் மனம் நடுங்கியது. எங்கிருந்தோ வந்த காட்டுநரியொன்று திருடனின் மனைவியின் கால்களைச் சுற்றிக் கொண்டு ஒரு நாயைப் போல விளையாடிக் கொண்டிருந்தது.திருடனின் குழந்தைகள் பழங்களை பறித்துத் தின்று கொண்டிருந்தார்கள். காடெங்கும் தேவகானம் போல இசையும் உற்சாகமும் நிரம்பியது. திருடனின் மனைவி சொன்னது எத்தனை நிஜம் என்பதை ஹான்ஸ் உணர்ந்தார். அப்போது தனது மதகுருவைத் தேடி ரகசியமாக காட்டிற்குள் வந்த அவரது சீடன், அந்த விந்தையை சாத்தானின் மாயக்காட்சிகள் என்று நினைத்து, அவை யாவும் அழிந்து போகட்டும் என்று உரத்துக் கத்தினான். மறுநிமிஷம் காட்டிலிருந்த யாவும் மறையத்துவங்கியது.ஹான்ஸ் மனமுடைந்து போனார். தான் சொன்னது போல திருடனுக்கு மன்னிப்பு தரவேண்டுமானால் அதற்கு சாட்சியாக ஒரேயொரு தேவமலர் வேண்டும் என்று ஒரு செடியிலிருந்த பூவைப் பறிக்க முயற்சித்து கீழே விழுந்தார். அந்தவனம் மீண்டும் இருண்டுகொண்டுவிட்டது. கீயிங்கே வனத்தில் நடந்ததை புரியாத சீடன் தனது குருவை து¡க்க முயற்சிக்கும் போது அவர் இறந்து போயிருந்தார். அவரது மூடிய கையில் சிறிய கிழங்கு போல ஒன்றிருந்தது. அதை அவன் மடலாயத்திற்குக் கொண்டு போய் நட்டு வைத்தான். மறுஆண்டின் கிறிஸ்துமஸின் போது அந்த செடியில் தேவமலர் பூக்க துவங்கியது. பிஷப் அந்த ஆச்சரியத்தை கண்டு திருடனுக்கு மன்னிப்பு வழங்கினார்.அதை சொல்வதற்காக கீயிங்கே காட்டிற்கு வந்தான் சீடன். ஆனால் அந்த கிறிஸ்துமஸிற்கு முந்திய இரவில் காட்டில் தேவமலர் பூக்கவில்லை. காடு விழித்துக் கொள்ளவுமில்லை. அங்கிருந்த விந்தை விலகிப் போய்விட்டிருந்தது. திருடனின் மனைவி ஹான்ஸ் தான் சொன்ன வார்த்தையை காப்பாற்றிவிட்டார் அது போல திருடனும் இனி திருட மாட்டான் என்று சத்தியம் செய்து கொடுத்துவிட்டு தனது குழந்தைகளை அழைத்துக் கொண்டு நகரத்திற்கு புறப்பட்டாள். சீடன் தனது தவறுக்கு பிராயசித்தமாக அதே காட்டிற்குள் தங்கிவிடுகிறான். நடந்த அற்புதங்களுக்கு சாட்சியாக ஒரேயொரு தேவமலர் இன்றும் அந்த மடாலயத்தில் வருடத்துக்கொருமுறை பூத்துக் கொண்டிருக்கிறது.***செல்மா லாகர்லெவ் ஒரு ஸ்வீடீஷ் நாவலாரிசிரியை. நோபல் பரிசு பெற்றவர். அவரது மதகுரு நாவல் தமிழில் மொழிபெயர்க்கபட்டிருக்கிறது. மிகவும் குறிப்பிடத்தக்க பெண் எழுத்தாளரான செல்மா லாகர்லெவ் பல ஆண்டுகள் நோபல் பரிசின் தேர்வு குழுவிலும் பணியாற்றியிருக்கிறார்.தேவமலர் வாசித்து முடித்தபோது அது தரும் அனுபவம் தனித்துவமான மனஎழுச்சியாகும். குறிப்பாக காடு விழித்துக் கொள்ளுமிடம் ஒரு அரிய தரிசனமாகும். காட்டின் நுட்பங்களையும் விந்தையையும் காட்சியாக உருமாற்றி காட்டியிருக்கிறார் செல்மா லாகர்லெவ். அந்த காடு உயிர்பெறும் தருணத்தில் ஏற்படும் விவரணைகள் சங்க கவிதைகளில் குறிப்பாக கபிலரின் பாடல்களுக்கு நிகரானதாக சொல்லலாம்அந்த நாவலில் வரும் திருடனின் மனைவி கதாபாத்திரம் மிகவும் உயர்ந்த பாத்திரப் படைப்புகளில் ஒன்று. அவள் திருடனின் மனைவி என்பதற்காக குற்ற உணர்வு கொண்டவள் இல்லை. அது போலவே விந்தையைக் கண்டறிந்தவள் என்ற பெருமிதமுமில்லை. அவள் வாழ்வை நேரிடையாகச் சந்திக்கிறாள். அவளது கணவனை விடவும் வனம் சாந்தமானதாகத் தான் அவளுக்குப் பழகியிருக்கிறது. அவள் தன்னை அவமதிக்கும் எதோடும் சண்டையிடத் தயாராக இருக்கிறாள். அவளது கோபம் இயற்கை அவளுக்கு கற்றுத்தந்தது. பாறையோடு பா¨றாயாக வாழ்ந்த அவளது பகல், இரவுகள் அவள்மீது வடுக்களாக படிந்திருக்கின்றன. அவள் கதையின் முதல் பத்தியில் துவங்கி கடைசி வரை தன் முழு ஆளுமையை பரவவிட்டபடியிருக்கிறாள்.திருடன் சுபாவம் மாறாதவன். காடு விந்தையால் நிரம்பிய போதும் தன் சுபாவத்தை மாற்றிக் கொள்வதில்லை. அவனுக்கு விந்தையாக இருப்பது வாழ்வின் புதிர்கள் தான். அவன் மற்றவர்களை போல வாழ விரும்புகிறான். காடு அவனுக்கு மறைந்து வாழுமிடம் மட்டுமே, அதன் பிரம்மாண்டமும் நுட்பமும் அவனுக்கு பரிச்சயமாகவேயில்லை. விந்தையை இழந்தே அவன் வேறிடம் செல்வதற்கு சாத்தியமாகிறது.ஹான்ஸ் பாதிரியின் கதாபாத்திரமும் தனித்துவமானதே. விந்தை எப்போதும் சாதாரண மனிதனுக்கு நெருக்கமாகயிருக்கிறது என்பதை அவர் உணர்ந்து கொள்ளும் விதம் அருமையானது .ஒரேயொரு வரியில் இடம் பெற்றுள்ள திருடனின் குழந்தையொன்றும் மனதில் நீங்காத இடம் பெற்றுள்ளது. அக்குழந்தை தான் முதன்முதலாக மடாலயத்திலிருந்த பூந்தோட்டத்தின் சிறிய வாசலை காண்கிறது. அதை தன் தாயிடம் காட்டி தருகிறது. பாஷை பழகாத அந்த குழந்தைக்கு தான் விந்தையின் ரகசிய வாசல்கள் கண்ணுக்கு தெரிகின்றன போலும். அது போலவே அந்த காடு விழித்துக் கொள்ளும் போது திருடனின் மனைவியை சுற்றி வரும் நரியும் எழுத்தின் முடிவற்ற சாத்தியங்களை எடுத்துக் காட்டுவதாகயிருக்கிறது.நாவலில் கீயிங்கே வனம் ஒரு வெறும் களமாகமட்டும் அமையவில்லை, அது ஒரு கவித்துமான படிமம். ஒரு கனவு. மொத்த நாவலையும் ஹான்ஸ் துறவிக்கு ஏற்படும் கனவென்று கூட வாசிக்க இயலும். ஆனால் கனவிலிருந்து பாதிரி ஒரு தேவமலரை பறிந்து வந்துவிட்டாரா என்ற கேள்வி தான் அதன் இயல்பு உலகிற்கு காரணமாக அமைந்துவிடுகிறது.இலக்கியத்தின் முக்கியபணியே அரியதான தருணங்களை எழுத்தில் பதிவுசெய்வது தான். அந்த வகையில் காடு விழித்துக் கொள்ளும் அரிய தருணம் இந்த நாவலில் பதிவாகியுள்ளது .காடு விழித்துக் கொள்ளும் என்ற படிமம் தரும் அனுபவம் கவிதையின் உயர்நிலைக்கு ஒப்பானது.நாவலை வாசித்து முடிக்கும் போது மனதில் வெளிப்படுத்த முடியாத துக்கமும் விந்தையை அறிந்த வியப்பும் ஒரே நேரத்தில் சாத்தியமாகிறது. செல்மா லாகர்லெவின் கவித்துவமான மொழியும் கதை சொல்லும் முறையும் நுட்பமும் வியக்க வைக்கின்றன.தமிழ் நாவலை வாசிப்பது போன்று அத்தனை லகுவாக மொழியாக்கம் செய்துள்ள க.நா.சு.வும் மிகுந்த பாராட்டுக்குரியவர்.காட்டின் மீது மனிதன் கொண்டிருந்த அவநம்பிக்கை தான் அதன் அற்புதங்களிலிருந்து அவனை துண்டித்துவிட்டது. மனிதன் தனது சிருஷ்டி பற்றி அத்தனை கர்வம் கொள்ளுமளவு பெரிதாக எதையும் சாதித்துவிட வில்லை. இயற்கை மிகுந்த மர்மமானது. அதன் வசீகரமே அதன் மெளனம் தான். அந்த மெளனத்தின் அடியில் எத்தனையோ அற்புதங்கள் புதையுண்டிருக்கின்றன. காடு ஒரு சூழல் மட்டுமில்லை. அது இயற்கை கொள்ளும் ஒரு நிலை. ஷேக்ஸ்பியரின் மாக்பெத்தில் காடு தனது இருப்பிடத்தை விட்டு நகர்ந்து வரும் நாளில் மரணம் நேரிடும் என்ற படிமம் இடம் பெறுகிறது. பெளத்த துறவிகளால் காடு ஒரு தியானநிலையின் வெளிவடிவமாகவே கொள்ளப்படுகிறது.செல்மா லாகர்லெவின் இந்த புத்தகத்தை பற்றி எனது நண்பர்கள் பலரோடு பலமுறை விவாதித்திருக்கிறேன். என் அம்மாவிலிருந்து சகோதரிகள் வரை அத்தனை பேரும் அதை வாசித்து மகிழ்ந்திருக்கிறார்கள். நான் ஒவ்வொரு முறை வாசிக்கும் போதும் அதன் பக்கங்கள் புதிதாகவேயிருக்கின்றன. காடும் அதன் நுட்பமும் மனதில் அழியாத படிமமாக உருக் கொண்டுள்ளது. கீயிங்கே வனத்திலிருந்த திருடனுக்கும் எனக்கும் ஏதோவொரு அறியா பந்தம் உருவாகியிருக்கிறது. அவன் எனது ஊர் மனிதனை போலதானிருக்கிறான்.அவனது முகம் கூட எனக்கு பரிச்சயமானது போலவேயிருக்கிறது. அவனோடு ஒரு கவளம் சோற்றை பகிர்ந்து சாப்பிட வேண்டும் என்றும் அந்த பாறையிடுக்கில் ஒரு இரவு தங்கி கொள்ள வேண்டும் என்றும் மனது ஆசைப்படுகிறது. இந்த நாவலின் வெற்றியே இது தானோ?

வயதான கடிதம்

சிரிப்பு மன்னன் சார்லி

துன்ப படும் போது சிரி,

மற்றவர்கள்

துன்ப படும்போது சிரிக்க வை

சார்லி சாப்ளின்

தத்துவம்

மரத்தில் அமர்ந்த பறவை கிளை
ஆடுவதற்கு பயப்படாது ,
இறக்கைகளுக்கு பாதிப்பு என்றால்தான்
பயப்படும் . அதனால் உன் இறக்கைகளை பலமாக
வைத்து கொள்
தோழமையுடன்
ayyan

காசி ஆனந்தன் இலங்கை தமிழர் பற்றி

ஆனந்த விகடன் வார இதழுக்கு உணர்ச்சிக் கவிஞர் காசி ஆனந்தன் வழங்கிய நேர்காணல் - 23 October 2005 also in PDF
'பள்ளோ’ என்றால் நாய் ... ‘கொட்டியா’ என்றால் புலி! காசி ஆனந்தனுடன் ஒரு சந்திப்பு
‘‘ஈழத்தின் ஒவ்வொரு பறவையும், விடுதலையின் பாடலைத் தன் இறக்கைகளில் சுமந்து உலகெங்கும் பறந்து செல்கிறது!’’ என்கிறார் ஈழக் கவிஞர் காசி ஆனந்தன்.
தாய் மண்ணைத் தொலைத்து, ஈழத்தின் நினைவுகளுடன் உலகெங்கும் அலையும் ஒவ்வொரு ஈழத் தமிழனும், இந்த உணர்ச்சிக் கவிஞரின் கவிதைகளுடன்தான் வாழ்கிறான். விடுதலைப் போராளி இயக்கங்களின் துப்பாக்கி முனைகளுக்கு நிகராக, காசி ஆனந்தனின் பேனா முனையும் தங்களை பலவீனப்படுத்துவதாக என்றென்றும் ஒரு கொதிப்பு இலங்கை ராணுவத்துக்கு உண்டு. அதனாலோ என்னவோ... துப்பாக்கிப் பயிற்சிக்கு இலக்காக இவரது ' கட்-அவுட்' களை நிற்க வைத்து, சிங்கள ராணு வத்தினர் சுட்டுப் பழகியதாகவும் ஒருகாலத்தில் சொல்வார்கள். . இன்றும், உலகெங்கும் தன் உணர்ச்சிக் கவிதைகளால் ஈழத் தமிழர்களுக்கான விடுதலை விளக்கை எடுத்துச் செல்லும் இந்தக் கவிஞர், இப்போது தமிழகத்தில் முடக்கப்பட்ட அகதி வாழ்வு வாழ்கிறார். மிக நீண்ட இடைவேளைக்குப் பிறகு, விகடனுக்காக தன் மௌனம் கலைக்கிறார் காசி ஆனந்தன்.
உண்ணாவிரதம் இருந்து உயிர் துறந்த விடுதலைப் புலி திலீபன் பற்றிப் பேச்சு வந்ததும், நொடிப் பொழுதில் கவிஞரின் கண்கள் குளமாகின்றன...
"திலீபனின் தியாக மரணம் என் வாழ்வில் என்றும் மறக்க முடியாத தருணம். ஈழத்தின் விடுதலை உணர்வு தமிழகத்திலும் தீயாகக் கொந்தளித்த நேரம் அது. அங்கே நல்லூர் முருகன் கோயிலில் திலீபன் சாகும் வரை உண்ணாவிரதத்தைத் தொடங்கினார். நான்தான் அந்தத் தம்பியை அழைத்துப் போய், விரத மேடையில் அமர வைத்தேன். 12 நாட்கள், சொட்டுத் தண்ணீர்கூட அருந்தாமல் வீர மரணம் அடைந்தான் தம்பி. உடல் துவண்டு, உயிர் அடங்கும் நேரத்திலும் கண்களில் ஒளி குன்றாத அந்தத் தம்பி, ' என் கடைசித் தறுவாயில் காசி அண்ணாவின் கவிதை வரிகள் என் இதயத்தை நிரப்ப வேண்டும்' என்று ஆசைப்பட்டான்.'
'நம்புங்கள், தமிழ் ஈழம் நாளை பிறக்கும்... நாட்டின் அடிமை விலங்கு தெறிக்கும்!'
என்ற எனது வரிகளைக் கேட்டபடியே திலீபனின் மூச்சு அடங்கியது.
மரணத்தைத் தன் பக்கத்திலேயே வைத்து நேசித்தவன் திலீபன். அவனுடைய தியாகத்தை நினைக்கும்போது, ஈழத்துக்குள் காலடி எடுத்துவைக்க முடியாமல் இங்கே அகதி வாழ்க்கை வாழ்கிற எனது துயரம் ஒரு பொருட்டாக எனக்குத் தோன்றுவதில்லை'' என்கிறார் காசி ஆனந்தன்.
அன்று முதல் இன்று வரையிலான தனது வாழ்க்கையின் ஓட்டத்தையும் மெதுவாக நினைவு கூர்கிறார்...
‘‘ஈழம் இன்று உலகின் முற்றத் தில் நிமிர்ந்து நிற்கிறதென்றால், அதற்குப் புலிகளும் ஈழ மக்களும் கொடுத்த விலை கொஞ்சநஞ்சம் அல்ல. தமிழர்களுக்கு எதிரான வெறுப்பை விதைக்கிற வேலையை காலங்காலமாகச் செய்து வருகிறது சிங்கள அரசு. சிங்களக் குழந்தைகளின் பாடப் புத்தகங்களில்கூட வெறுப்பைக் கக்கி, பிஞ்சு உள்ளங்களிலும் தமிழர்களுக்கு எதிரான நஞ்சை விதைக்கும் அரசு அது. நான் சிறுவனாக இருந்தபோது தமிழர்களை ‘தமிழ் பள்ளோ’ என்று தான் சிங்களர்கள் அழைப்பார்கள். ‘பள்ளோ’ என்றால் ‘நாயே’ என்று சிங்களத்தில் பொருள். பள்ளோ என்று அழைத்தவர்களை ‘கொட்டியா’ என்று அழைக்க வைத்தோம். கொட்டியா என்றால், ‘புலி’ என்று பொருள்" எழுபதுகளின் துவக்கத்தில் என்னைக் கைது செய்து சிறையில் அடைத்தது சிங்கள ராணுவம். என் தம்பிகள் சிவஜெயம், சுதர்சனையும் (பின்னர் சயனைட் அருந்தி இறந்தார்) என் தங்கை சிவமலரையும் சிறையில் அடைத்தார்கள். நான் ஐந்து ஆண்டுகள் சிறையில் இருந்தேன்.
‘பத்துத் தடவை பாடை வராது. பதுங்கிக் கிடக்கும் புலியே தமிழா... செத்து மடிதல் ஒரே ஒரு முறைதான்... சிரித்துக்கொண்டே செருக்களம் வாடா!’ என்று ஒரு கவிதை எழுதினேன். அந்தக் கவிதைதான் ' என்னை' யே இலக்காக வைத்து அவர்கள் சுட்டுப் பழகும் அளவுக்கு அவர்களின் கோபத்தைப் பெரிதாக மூட்டிவிட்டது!
என்னோடு சேர்ந்து என் மனைவி சரோஜினிதேவியும் தொடர்ந்து துன்புறுத்தப்பட்டாள்..அப்போதுதான் நாங்கள் அங்கிருந்து அகதியாக இன்னும் சிலருடன் தமிழ்நாட்டுக்கு வந்தோம். மீண்டும் நான் அங்கே போனபோது, மிகப் பெரிய பொறுப்புகள் ஒப்படைக் கப்பட்டன. அவற்றை நிறைவேற்றிக் கொண்டிருந்தபோது, அங்கு நிலைமை மோசமடைய, மீண்டும் இந்தியாவுக்கு வந்தேன். இதோ, இப்போது பதினைந்து வருடங்களாக சென்னையில்தான் இருக்கிறேன். இப்போது நான் ஈழம் செல்ல விரும்பினால்கூட அரசு அனுமதிக்காது.
நான் கண் காணிக்கப்பட்டு, முடக்கப்பட்டு இருக்கிறேன்’’ என்கிற காசி ஆனந்தனின் சிரிப்பில் சிலிர்ப்பு வழிகிறது.
இந்திய அரசு ஏன் உங்களை முடக்கி வைத்துள்ளது?
‘‘அது ஏன் என்றுதான் எனக்கும் தெரியவில்லை. இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன் என்னுடைய தாயார் சுகவீன மாகி ஈழத்தில் இறந்தபோது, ஈமக் காரியங்கள் செய் யக்கூட எனக்கு அனுமதி மறுக்கப்பட்டது. என் மீது சுமத்தப்பட்ட எந்த குற்றச்சாட்டுகளும் நிரூபிக்கப்படவில்லை. தனிப்பட்ட முறையில் எந்தத் தவறுகளும் நான் செய்யவில்லை.
இந்தியாவும் ஈழமும் நட்புடன் இருக்க வேண்டும் என்று எவ்வளவோ முயன்றோம். எங்களுடையநோக்கம் ஒன்றுதான்... இந்தியா & ஈழத்தின் உறவை வலுப்படுத்துவதும், ஈழத்தில் இந்தியாவின் உதவியுடன் அமைதியைக் கொண்டுவருவதும், அமைதிப்படை ஏற்படுத்திய காயங்களைத் துடைப் பதும்தான் எங்கள் நோக்கம். நல்லெண்ணத்துடன் செயல்பட்ட என்னை மீண்டும் மீண்டும் விசார ணைக்கு உட்படுத்துவது மிகப் பெரிய துன்பமாக இருக்கிறது. என்னுடைய கடவுச்சீட்டு (பாஸ்போர்ட்) முடக்கப் பட்டுள் ளது.
‘ஈழம் எங்கள் தாய் நாடு... இந்தியா எங்கள் தந்தை நாடு’ என்று ஆன்டன் பாலசிங்கம் சொன்னதைத்தான் நினைவுகூர்கிறேன். தந்தையின் மடியில்தான் என் உயிர் போக வேண்டும் என்றிருந்தால், அதை யாரால் மாற்ற முடியும்?' ‘இப்போது இலங்கை யில் நிலவும் அமைதி நிலை யானதா, நிஜமானதா?
‘‘சிங்களர்களுக்கும் தமிழர்களுக்குமான மோதல் என்பது இன்று நேற்றல்ல... 1500 ஆண்டு காலமாக நடந்து வரும் மோதல். சிங்களர்களின் நோக்கம், சிக்கலைத் தீர்ப்பதல்ல... தமிழர்களைத் தீர்ப்பதாக இருக்கிறது. சமாதானம் பேச வந்த நார்வேயைக்கூட சிங்கள அரசால் சகித்துக்கொள்ள முடியவில்லை. நார்வே அரசுக்கு எதிரான போராட்டங்களை சிங்கள பிக்குகளைத் தூண்டிவிட்டு சந்திரிகா செய்கிறார். ஒரு பக்கம் அமைதிப்பேச்சுவார்த்தை என்று சொல்லிவிட்டு, இன்னொரு பக்கம் விடுதலைப்புலிகளை தடைசெய்யக் கோரி உலக நாடுகளுக்குக் கடிதம் எழுதுகிறார் சந்திரிகா.
ஒன்று தெரியுமா... வியட்நாம் தன்னுடைய விடு தலைக்குப் போராடியபோது சீனாவும் ரஷ்யாவும் வியட்நாமுக்கு உதவின. பாலஸ்தீனத்துக்கு அரபு நாடுகளின் ஆதரவு இருந்தது. பங்களாதேஷ் ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட போது இந்தியா தன் கைகளில் தாங்கிப் பிடித்தது. ஆனால், 28 ஆண்டு காலமாக விடுதலைப்புலிகள் எந்த நாட்டின் தயவும் இல்லாமல் வீரம் செறிந்த ஒரு போராட்டத்தை நடத்திக்கொண்டு இருக் கிறார்கள். . அமைதிப் பேச்சு வார்த்தைக் காலத்தைப் பயன்படுத்தி, நூற்றுக்கணக்கான புலிகளைச் சிங்கள ராணுவம் கொன்று குவித்துள்ளது. இதனால், நிலவுவது அமைதியா போரா என்ற ஐயம் தமிழர்கள் மத்தியில் எழுந்துள்ளது. சுனாமிக்குப் பிறகு, உயிரையும் உடைமைகளையும் வீட்டையும் இழந்த தமிழர்களுக்கு, உலக நாடுகள் வழங்கிய உதவிப் பொருட்களைக்கூட கொடுக்காமல் நீதிமன்றத்தின் மூலம் தடுத்து வைத்திருக்கிறது சிங்கள அரசு. ஆழிப் பேரலையின் கோர தாண்டவத்தைப் பார்க்க வந்த கிளிண்டனைக்கூட ஈழப் பகுதிகளுக்குச் செல்ல, பாதுகாப்பு காரணங்களைக் காட்டி மறுத்திருக்கிறது. மீண்டும் மீண்டும் தமிழர்களை யுத்த முனைக்குக் கொண்டு செல்வதே சிங்கள அரசின் விருப்பமாக இருப்பதுதான் வேதனை!’’
விடுதலைப்புலிகள் தங்கள் பெயரை சர்வதேச சமூகத்திடம் கெடுத்து வைத்திருக்கிறார்களே?
‘‘புலிகளை ஒரு போராளி அமைப்பாகப் புரிந்துகொண்டால் இந்த அவப்பெயரின் மீது இருக்கும் அரசியல் புரியும். உலகெங்கிலும் தேசிய இன விடுதலைக்காகப் போராடும் போராளிக் குழுக்கள் மீது சுமத்தப்படும் குற்றச்சாட்டுதான் இது. ஈழ மக்கள் நிராயுதபாணிகளாக நின்றபோது, எமது மக்களைப் பாதுகாக்க ஆயுதம் எடுத்தவர்கள் புலிகள் . புலிகள் இல்லையென்றால், இலங்கையில் தமிழர்களின் கதி என்னவாகியிருக்கும் என்பதை நினைத்துப் பாருங்கள். . அமைதிப் படையுடனான மோதல்கூட தங்களைத் தற்காத்துக்கொள்ள நடத் தப்பட்டதுதானே தவிர, இந்தியாவை எதிர்த்து அல்ல!
ஈழ மக்கள் கேட்பதெல்லாம் ஒன்று தான்...பாலஸ்தீனப் போராட்டத்தைப் புரிந்துகொண்டதைப்போல, ஈழப் போராட்டத்தையும் சர்வதேச சமூகம் அங்கீகரிக்கட்டும்.
புலிகள் தங்கள் மீது சுமத்தப்படுகிற எல்லா களங்கத்தையும் துடைத்தெறிவார்கள் . எம் மண்ணின் விடுதலையை நாங்கள் மீட்டெடுப்போம். ஏனெனில், சுதந்திரம் என்பது சலுகை அல்ல... உரிமை!’’